काठमाडौं-तराई द्रुतमार्ग: राष्ट्रिय गौरवको आयोजनाको वर्तमान अवस्था र भविष्य

काठमाडौं-तराई/मधेश द्रुतमार्ग (Fast Track), जसलाई NH33 पनि भनिन्छ, नेपाल सरकारद्वारा "राष्ट्रिय गौरवको आयोजना" को रूपमा वर्गीकृत एक रणनीतिक महत्वको पूर्वाधार परियोजना हो। यस आयोजनाको मुख्य उद्देश्य राजधानी काठमाडौंलाई तराई/मधेशको आर्थिक केन्द्र निजगढसँग सबैभन्दा छोटो, छिटो र सुरक्षित सडक सञ्जालमार्फत जोड्नु हो। ललितपुरको खोकनाबाट सुरु भई बाराको निजगढमा पूर्व-पश्चिम राजमार्गसँग जोडिने यो द्रुतमार्गले पहाड र तराईबीचको आर्थिक तथा सामाजिक सम्बन्धलाई सुदृढ पार्ने लक्ष्य राखेको छ। Asian Highway Design Standard 1993 अनुसार Primary Class I को रूपमा वर्गीकृत यो आयोजनाले देशको समग्र विकासमा दूरगामी प्रभाव पार्ने निश्चित छ।


{getToc} $count={false}

१. ऐतिहासिक पृष्ठभूमि

काठमाडौंलाई तराईसँग जोड्ने सीधा र प्रभावकारी मार्गको आवश्यकता लामो समयदेखि महसुस गरिएको थियो। हाल प्रयोगमा रहेको त्रिभुवन राजमार्ग (१५९.६६ कि.मि.) घुमाउरो, साँघुरो र पहिरोको उच्च जोखिमयुक्त भएकाले यात्रा लामो र असुरक्षित हुँदै आएको थियो।

सुरुमा यो आयोजना Public-Private Partnership (PPP) मोडेलमा निर्माण गर्ने योजना बनाइए पनि लगानीकर्ताको अभाव, वित्तीय ग्यारेन्टीसम्बन्धी विवाद र असफल बोलपत्र प्रक्रियाका कारण अगाडि बढ्न सकेन। अन्ततः, आयोजनाको प्रभावकारी र अनुशासित कार्यान्वयनको आवश्यकतालाई महसुस गर्दै, नेपाल सरकारले मे २०१७ मा यसको निर्माण तथा व्यवस्थापनको जिम्मा नेपाली सेनालाई हस्तान्तरण गर्‍यो। आर्थिक वर्ष २०७४/७५ देखि औपचारिक रूपमा निर्माण सुरु भएको यो आयोजनाको Detailed Project Report (DPR) लाई सन् २०२३ मा लागत र Design लाई optimize गर्न परिमार्जन गरिएको थियो।

२. प्राविधिक विशिष्टताहरू

यो द्रुतमार्ग भविष्यमा विस्तार गर्न सकिने गरी चार-लेनको एक्सप्रेसवेको रूपमा डिजाइन गरिएको छ। यसका प्रमुख प्राविधिक विवरणहरू निम्नअनुसार छन्:

विशेषता विवरण
कुल लम्बाइ ७०.९७७ किलोमिटर
जिल्ला कभरेज काठमाडौं (३.९ कि.मि.), ललितपुर (६.९ कि.मि.), मकवानपुर (५५.७ कि.मि.), बारा (६ कि.मि.)
लेनको संख्या ४ लेनको Dual Carriageway
सुरुङमार्ग ७ वटा Twin-tube सुरुङहरू, कुल लम्बाइ ≈ १०.९७९ कि.मि.
पुलहरू ८९ वटा पुल, कुल लम्बाइ ≈ १२.८८५ कि.मि.
अन्य संरचना Retaining Wall, Bio-engineering, Service Road र ३ वटा Interchanges

नेपालमा पहिलो पटक पुल निर्माणमा Cantilever Casting र सुरुङ खन्नका लागि Rock Drilling Jumbos जस्ता अत्याधुनिक प्रविधिहरूको प्रयोग यसै आयोजनामा गरिएको छ।

३. सुरुङ तथा पुलहरूको विस्तृत विवरण

सुरुङमार्ग: आयोजनाको सबैभन्दा जटिल र महत्वपूर्ण संरचना सुरुङहरू हुन्। अस्थिर भिरालो जमिनलाई छल्न र दुरी छोट्याउन ७ वटा सुरुङ निर्माण गरिँदैछ:

  • महादेवटार: ३,३५५ मिटर (सबैभन्दा लामो)
  • चन्द्राम भिर: २,२५० मिटर
  • धेद्रे डाँडा: ≈१,६९० मिटर (मे २४, २०२४ मा Breakthrough सम्पन्न)
  • लेनडाँडा: ≈१,६३० मिटर (मे १७, २०२४ मा Breakthrough सम्पन्न)
  • देवीचौर: १,००० मिटर
  • मौरी भिर: ५८३ मिटर (पहिरोयुक्त क्षेत्र छल्न नोभेम्बर २०२४ मा थपिएको)
  • सिसौटार: ३९० मिटर

पुलहरू: द्रुतमार्गमा साना-ठूला गरी जम्मा ८९ वटा पुलहरूको निर्माण गरिनेछ, जसमा मकवानपुरको बकैया नदीमाथिको अग्लो पुलजस्ता विशिष्ट संरचनाहरू पनि पर्दछन्।

४. व्यवस्थापन र निर्माण मोडेल

आयोजनाको समग्र व्यवस्थापन र निर्माणको नेतृत्व नेपाली सेनाले गरिरहेको छ। प्राविधिक रूपमा जटिल संरचनाहरूको डिजाइन, सुपरीवेक्षण र निर्माणका लागि अन्तर्राष्ट्रिय विशेषज्ञहरूको सहयोग लिइएको छ:

  • व्यवस्थापक: नेपाली सेना (१३ वटा निर्माण प्याकेजमा विभाजित)
  • Consultants: कोरियाली फर्महरू (यूशिन इन्जिनियरिङ, कोरिया एक्सप्रेसवे कर्पोरेशन)
  • Subcontractors: सुरुङ र विशेष पुलजस्ता जटिल संरचनाहरूको निर्माण चिनियाँ कम्पनीहरू (पोली चाङ्दा इन्जिनियरिङ कं. लि., चाइना स्टेट कन्स्ट्रक्सन इन्जिनियरिङ) द्वारा भइरहेको छ।

५. बजेट र वित्तीय पक्ष

यो आयोजना पूर्ण रूपमा नेपाल सरकारको आन्तरिक स्रोतबाट सञ्चालित छ।

  • संशोधित अनुमानित लागत: लगभग रु. २११.९३ अर्ब
  • हालसम्मको खर्च: सन् २०२५ को मध्यसम्ममा लगभग रु. ८६.९ अर्ब (कुल वित्तीय प्रगतिको ≈ ४१.०६%)
  • आर्थिक प्रतिफल: आयोजना सम्पन्न भएपछि यसको Economic Internal Rate of Return (EIRR) ३१% रहने र वार्षिक रु. ५.६ अर्ब बराबरको इन्धन बचत हुने अनुमान छ।

६. निर्माण प्रगति र वर्तमान अवस्था

सन् २०२५ को मध्यसम्म आइपुग्दा, आयोजनाको समग्र भौतिक प्रगति ३९.३४% र वित्तीय प्रगति ४१.०६% हासिल भएको छ। लेनडाँडा र धेद्रे डाँडा सुरुङहरूको सफल Breakthrough हुनु आयोजनाको महत्वपूर्ण उपलब्धि हो। सबैभन्दा लामो महादेवटार सुरुङको ६०% भन्दा बढी खन्ने काम सम्पन्न भइसकेको छ। ८९ मध्ये ८५ वटा पुलको ठेक्का सम्झौता भइसकेको छ र निर्माण कार्य तीव्र गतिमा अघि बढिरहेको छ।

७. आयोजनाका चुनौती तथा विवादहरू

यस वृहत् आयोजनाको कार्यान्वयनमा केही गम्भीर चुनौतीहरू पनि देखा परेका छन्:
  • जग्गा अधिग्रहण: आयोजनाको प्रवेशविन्दुमा पर्ने ललितपुरको खोकना-बुङमती क्षेत्रमा स्थानीय सांस्कृतिक सम्पदा र जग्गा मुआब्जासम्बन्धी विवादका कारण निर्माण कार्य अघि बढ्न सकेको छैन। यो हाल आयोजनाको सबैभन्दा ठूलो चुनौतीको रूपमा रहेको छ।
  • वातावरणीय प्रभाव: आयोजना निर्माणका क्रममा करिब ४४,४२० रुखहरू काटिएको छ। यसको क्षतिपूर्ति गर्न "एक रुख बराबर पच्चीस नयाँ बिरुवा" को अनुपातमा वृक्षारोपण गर्ने कार्य भइरहेको छ।
  • विगतका विवाद: सुरुवाती चरणमा PPP मोडेलको असफलता र परामर्शदाता छनोट प्रक्रियामा देखिएका विवादहरूले पनि आयोजनालाई केही समय पछि धकेलेको थियो।

८. भविष्यको योजना र सम्पन्न हुने मिति

सबै चुनौतीहरूको बावजुद, आयोजनालाई निर्धारित समयसीमाभित्रै सम्पन्न गर्न नेपाली सेना र सरकार प्रतिबद्ध छन्। आयोजना सम्पन्न गर्ने नयाँ लक्ष्य अप्रिल २०२७ (वि.सं. २०८३ सालको चैत) तोकिएको छ। यो द्रुतमार्ग सञ्चालनमा आएपछि यसले नेपालको पूर्वाधार क्षेत्रमा क्रान्ति ल्याउनेछ र भारत तथा चीनबीच एक पारवहन विन्दुको रूपमा नेपालको भूराजनीतिक महत्वलाई समेत बढावा दिनेछ।
Previous Post Next Post